moet poëzie groot en meeslepend zijn? over vergezichten, zeegezichten of misschien over onversaagde helden uit vergeten oorlogen en vergeten heldendaden dingen die ooit belangrijk leken maar vergeten hartstochtelijke onbeantwoorde liefdes? moet poëzie ondoorgrondelijk en ondoorzichtig zijn? over diepe gedachten, onbestemd wachten of misschien over diepdenkende filosofen uit vergeten eeuwen en vergeten betogen ideeën die ooit belangrijk leken maar vergeten hartstochtelijke onvervulde idealen? of gewoon over een klein blond meisje met zeef en schep spelend in zand en zon