in bed warm veilig bed vliegt zweeft tolt vrille zonder eind
mist
koeien buik en uiers poten onzichtbaar lijf en gehoornde koppen zwevend flarden over de weg de zon breekt gevaar en magie
leeg blad
ik zit achter een leeg blad er verschuilen zich gedichten die zich verstoppen wegschieten als de gnomen in het bos muze hoort mij aan laat mij vertellen
mevrouw van driel
mevrouw van driel heeft een oude ziel ze was ervan niet bewust leefde dag na dag uitgeblust tot op een zekere dag de auralezeres het plots zag mevrouw van driel heeft een hele oude ziel de buurman was verbouwereerd zoveel levens maar niets geleerd maar ja mevrouw van driel heeft een oude ziel
dokter van laar
plastisch chirurg van laar was een ware kunstenaar hij heeft op menig gezicht ware wonderen verricht wat patiënten echter niet waarderen hij laat zich door picasso inspireren ach zucht dokter van laar ik word miskend als kunstenaar
trompet
de beker de rondingen ventielen embouchure klanken klassiek jazz soul en een klepje om het spuug eruit te laten lopen
liefde
zo vaak beschreven zo vaak beleefd bezongen opgedrongen versmeekt verbleekt verschroeid opgebloeid gezocht verkocht steeds nieuw
het leven tegemoet
plotseling ontsteekt het vuur ik moet opstaan van mijn bank kruipen uit jarenlange schulp deur opengooien wind in mijn haar zon op mijn gezicht sta op open de deur maar het is guur al laat donker morgen dan maar
marianne
weet je nog mijn lief hoe onze vingers elkaar zochten schijnbaar voor altijd weet je nog mijn lief hoe onze lijven elkaar zochten weet je nog mijn lief hoe we afscheid namen een stille rit weet je nog mijn lief hoe we samen aten
laatste trein
cs 1:47 perron 7a laatste trein naar huis dus niet twee vrouwen vloeken schelden de nacht in krijg na beleefde uitleg onverwachte lift naar huis onverwacht