Gedichten

muziek maken
naar mooie vrouwen kijken
zuipen in de kroeg
iets onzinnigs doen
zwerven zeilen
tijd verspillen

schoppen slaan schreeuwen
snikken huilen janken
lachen

bij jou zijn

ik kijk
ik richt mijn camera stel scherp
druk af

een schilfer van de eeuwigheid
bevroren

huid op huid
vel op vel
hart op hart

ziel in ziel

kabbelend sabbelend
vloeiend vervloeiend

verdampend verstomend
stromend striemend

levend

ik heb een medicijn nodig tegen
angst voor het sterven
melancholie

ik vraag mijn dokter
apotheker
piskijker
kruidenvrouw
google

uiteindelijk blijft over

poëzie

de haveningang van lowestoft ligt nagenoeg
pal west van ijmuiden
gewoon 270° sturen en doorzeilen

hoe moeilijk kan het zijn

maar toch iets in mijn hoofd want nooit 
gedaan

de zee is zo groot

heb de kaarten almanakken
ik ken de theorie
het schip is goed

maar toch twijfel

sms van jou
ik durf
we gaan

we sturen 270° 18 uur

de zee is mild de wind genadig
sterren lichten bij en de zee
licht op

dag nacht ochtend
lowestoft

ik ga op reis en ik neem mee
mijn dromen
mijn herinneringen die niemand kent
kan kennen

mijn koffer is vol en kan nauwelijks
dicht

daarom laat ik achter
mijn angsten
mijn demonen die niemand kent
kon temmen

maar ook
het kan nu eenmaal niet anders
want zo zijn nu eenmaal de onverbiddelijke regels

jou

ik zoek troost
kracht
bij poëzie

maar waarom dichten dichters zoveel over
de dood

de dood alomvertegenwoordig
verlangen naar
angst voor
het mysterie
het niets
eeuwigheid
vergankelijkheid

maar de essentie is
denk ik dit gelezen hebbend eigenlijk het

leven 

dat 

zonder dood

zonder waarde is

ik zing de blues
speel de blues
maar ben geen
oude neger uit
the delta mississippi detroit chicago
the cotton fields

robert johnson blind lemon jefferson big bill broonzy
bb king willie dixon sonny boy williamson ii howling wolf muddy waters

is het gestolen of is blues

universeel

zal ik dan nog maar een
borrel nemen sigaret roken 
van en naar werk gaan 

zal ik dan nog maar een
oude vriend opzoeken praten
op reis gaan dromen

dat alles en

zal ik als het je me toelaat
jou liefhebben en beminnen tot het
onvermijdelijke sterven

ooit